Normandie 2014

Onze vakantie ging dit jaar naar de invasie stranden van Normandie. Zondag s`morgens 10 augustus vertrokken

Syl en ik op de motor richting Oostende in België een rit van 406 km. We hadden al heel wat mooie en warme dagen

gehad maar nu hadden ze slechter weer voorspeld. De rit ging voorspoedig maar bij Breda begon het toch donker te worden inderdaad regen dit was een voorproefje want bij Antwerpen kwam het met bakken uit de lucht. Het hield niet meer op met regenen en zo langzamer hand kreeg ik in de gaten dat mijn motor jack ook niet helemaal meer waterdicht was terwijl Syl bijna geen problemen had . Nat tot aan mijn t-shirt kwamen we bij bikers loft groenedijk in Oudenburg aan, na het inchecken eerst een lekkere warme douche genomen waarna we het elektrisch kacheltje in onze kamer vol hebben gehangen met onze natte kleding om het te laten drogen. De bedoeling bij bikers loft is dat je zelf het eten klaar maakt in de keuken en dan een heerlijk glas bier erbij, we hebben lekker gegeten.

Voor alle foto`s en logo`s

Klik op de foto`s voor vergroting

en op het logo voor de website.

De volgende morgen na eerst zelf het ontbijt te hebben gemaakt gingen we met droge kleding op pad dit keer niet meer over de snelweg maar ik had vanaf hier binnendoor routes gemaakt en ons eind doel voor vandaag was Hotel Samoria in Audinghen. De route ging eerst naar Le Blockhaus in Eperlecques en na een klein buitje kwamen bij de bunker waar de v2 raketten werden gemaakt. Gelukkig werden deze raketten nooit gelanceerd omdat de engelsen de gigantische bunker gebombardeerd hebben voordat deze helemaal af was.  

Op een aantal plaatsen kon je een geluidsfragment in drukken en kreeg via boxen

uitleg over de situatie, jammer dat het uitleg lang duurde en je daardoor vrij lang moest wachten totdat je aan de buurt was om het in je eigen taal af te luisteren.  Een Gigantische en imposante bunker.

Vanaf hier gingen we richting het hotel zo`n 58 km waar we eerst incheckten om daarna naar onze 1e batterie van de atlantic wall te gaan. Op loop afstand van het hotel kwamen bij een grote bunker, batterie todt genoemd om de kustlijn te verdedigen, langs de kust lijn van noorwegen tot aan de grens met spanje werd een verdedigings lijn gebouwd genoemd de atlantic wall. Omdat het kanaal hier erg smal is dachten ze dat de aanval van de geallieerden hier plaats zou vinden, er staan hier vier bunkers maar èèn bunker is een museum geworden. Helaas was het geschut niet meer aanwezig maar het moet gigantische zijn geweest als je binnen in de grote lege bunker staat, nou ja leeg er werd van alles tentoon gesteld. Wel stond er buiten een gigantische spoorweg kanon.      

Wil je wat meer informatie over de atlantic wall klik hier, meer informatie over batterie todt klik hier

In de heerlijke ochtend zon aan het ontbijt lekker genieten waarna we op weg gingen naar het museum in Bayeux. Nog geen 100 meter van de camping een aardige regenbui gelukkig hadden we de regenkleding al aan, dus kwamen we droog bij het Museum of the Battle of Normandie aan. Het herdenkingsmuseum van de Slag om Normandie behandelt globaal de militaire gebeurtenissen die onmiddellijk op de landing volgden.       Meer informatie klik hier.

Na het museum zouden we naar de batteries van Lougues sur mer, maar het regende zo hard dat we maar even bleven hangen in het museum. Droog kwamen we bij de bunkers aan een soort van openluchtmuseum de entree was gratis. 4 bunkers waar het geschut nog aanwezig is en een vuurgeleidings bunker, 2 bunkers waren aardig beschadigd door het gevecht met de oorlogs schepen tijdens de landing. Jammer dat er verder geen uitleg was dan de informatie die ik op internet had gevonden maar wel indrukwekkend, het eerste oorlog's geweld dat we zagen van d-day.                         Meer informatie klik hier en hier.  

Omdat het hotel nog aan het verbouwen was moeten we voor het avond eten een ander restaurant op zoeken wat we naast batterie todt vonden, klein en erg druk maar het eten smaakte prima. Ontbijten konden we wel in het hotel waarna we richting Rouen vertrokken, de afstand was niet zo ver 206 km we wilden nog even langs de harley dealer en natuurlijk rond lopen in het oude stadje. Rond 12 uur kwamen wij in Rouen aan en tussen 12 en 2 gaan de winkels dicht in frankrijk dus eerst maar naar het hotel “Alive Hotel de Quebec” een klein hotel aan de rand van het centrum maar wel met een eigen parkeer garage en dat is wel zo veilig in de stad, aanhanger gestald en op weg naar de harley dealer om effe een t-shirt te scoren. Na wat toeristische tips van het hotel zijn we het stadje in gelopen, na een terrasje begon het te regenen, een winkel in gedoken maar we hadden al in de gaten dat het hier niet echt goedkoop was misschien goede kwaliteit ?. Leuk oud stadje met oude scheve gebouwen en leuke terrasjes, een leuk restaurantje opgezocht waar we lekker hebben zitten eten met een lekker biertje erbij.  

syl der eigen winkel

De eerste overnachtingen hadden we van te voren uitgezocht en geboekt maar na een slechte ervaring met het boeken van een camping die niet meer bleek te bestaan hadden we wel een camping uitgezocht maar niet geboekt. Na het ontbijt in het hotel ging het richting Le Cambe een rit van 211 km via de harley dealer in Caen wel te verstaan maar helaas gesloten wegens vakantie. Op de camping was er gelukkig nog plek, het is een kleine camping met weinig voorzieningen maar wel druk bezocht en vooral door nederlanders.  De tent op zetten ging prima geen ruzie gehad toch is het altijd weer effe puzzelen naar een jaar, net op tijd klaar want het ging regenen. Tussen de regenbuien door naar de supermarkt in Grandcamp-maisy (die ik thuis al had opgezocht) voor het avondeten en het ontbijt van morgen.  Altijd effe weer wennen in een buitenlandse supermarkt maar het heeft ook wel wat het hoort er bij als je op de camping staat.

Door de regen op weg naar de Amerikaanse begraafplaats in Colleville-sur-Mer. Bij binnen komst in het gebouw

voor de expositie wordt je eerst gecontroleerd echt Amerikaans. Weer naar buiten lopend door een gang worden de namen opgenoemd van de soldaten die op het kerkhof liggen begraven bijna 11.000. Uit kijkend over het strand van Omaha Beach ligt het 70 hectare grote American Cemetery, oneindig en kaarsrecht lopen de rijen met witte, marmeren kruisen over het gazon, daar wordt je wel even stil van. Wij zijn niet het hele kerkhof over geweest omdat het maar bleef regenen en we liepen met onze regenkleding aan, we hebben even stil gestaan en geschuild onder een boom en een paar foto`s gemaakt en de jongens bedankt die gevochten hebben voor onze vrijheid.

Na het kerkhof zijn we richting Grandcamp-maisy het dorpje dicht bij onze camping gegaan, we hadden besloten om hier een restaurantje op te zoeken om lekker droog en warm te eten. Het was inmiddels wel weer droog geworden en dat kwam mooi uit want we waren te vroeg voor het eten de fransen eten pas om 7 uur, ja dat heb je als je in een ander land bent met andere gewoontes. Er was een kleine kermis in het dorp dus maar even rond gelopen en een drankje gedronken waarna we in het restaurant met engels talige kaart lekker hebben gegeten.

Door het slechte weer van gisteren stonden wij even in dubio om naar zuid-frankrijk te gaan want een regen achtige vakantie op de motor daar hadden wij geen zin in maar ja voordat je in zuid-frankrijk bent ben je ook weer een paar dagen kwijt. Het zou beter worden werd er gezegd en we namen de gok om in Normandie te blijven, we zaten dan ook lekker in de zon te ontbijten bij de tent. Vandaag moesten we eerst de was doen, want zoveel kleding hadden we niet bij ons op de motor. Er was geen wasmachine op de camping dus moesten we naar het dorp daar hadden we een wasserette gezien. Syl hield de wacht bij de was terwijl ik heel Grandcamp-maisy ben door gelopen, door de haven, over de vis markt, de winkel straat en langs de kade. Na de was nog even langs de supermarkt om de provisie weer aan te vullen, we hebben geen koelkast in de tent dus wat vaker langs de supermarkt. S`middags hadden we een kleine route uitgekozen en zo gingen we op weg naar de krijt rotsen van La Pointe du hoc. Met het verhaal in je achter hoofd wat zich hier heeft afgespeeld, het zien van de kapot geschoten bunkers, de duizenden kogelgaten in de muren, grote diepe kraters waar de bommen zijn ingeslagen en 3 dagen lang zware gevechten. Men heeft alles gelaten zoals het vlak na de bevrijding was een veel zeggend vrij toegankelijk openluchtmuseum.    

                                                                                                                        Meer informatie klik hier                              

Niet ver van pointe du hog lag maisy batterie, deze batterie was tijdens d-day nog niet ontdekt door de geallieerden en bestookte 3 dagen lang de invasie stranden. Deze vergeten batterie is pas sinds een aantal jaren bloot gelegd en nu te bezichtigen, oud materiaal, div. bunkers en geschutsplaatsen met kanonnen aan elkaar gekoppeld door loopgraven, je kruipt even in de huid van de verdedigers. Via een A4 velletje die je mee krijgt in je eigen taal krijg je uitleg over de bunkers en materiaal.       

De laatste stop plaats van vandaag was de Duitse begraafplaats La Cambe, we kregen deze tip van onze zwager dat deze begraafplaats erg imposant was. 5 betonnen kruizen naast elkaar verspreid over het kerkhof, misschien een sobere en kale begraafplaats. Maar met meer dan 21.000 gesneuvelde Duitse soldaten zeker zo indrukwekkend.   

Persoonlijk heeft deze begraafplaats meer indruk op me gemaakt

dan de Amerikaanse, veel rustiger, met minder pracht en praal,

je voelt er meer de rauwheid van de oorlog aan.

Het was vandaag een prachtige dag qua weer en we hebben

dan ook lekker in het zonnetje van het avondeten genoten,

de eigenaresse kwam ook deze avond weer langs om te vragen

wat voor broodjes we wilden hebben voor het ontbijt en dit

lag dan s`morgens klaar. Perfect voor elkaar, was het dan

toch de goeie gok geweest ?.  

Vandaag stond de Memorial pegasus brug in Benouville op de route, bekend uit de film “the longest day”. De rit ging eerst langs Arromanches-les-bains een dorp aan het strand waar de geallieerden een kunstmatige haven hadden aangelegd. De reden om zo`n tijdelijke haven te maken was omdat ze nog geen haven in het bezit hadden, en toch de aanvoer van soldaten, voertuigen, materiaal en het afvoeren van de gewonde soldaten zo snel mogelijk wilden laten verlopen. Wij hadden geluk dat het eb was en dat we het strand op konden lopen naar de restanten van de haven, caissons die de brug delen droegen. De rest lag in zee maar zo kon je zien hoe groot de haven is geweest, een knap stukje vakwerk, techniek en planning. Het Musée du Débarquement verteld over de kunstmatige haven, boven op de heuvel is het Cinema Arromanches 360 een film over de prijs voor vrijheid in een 360 graden bioscoop, we hadden van te voren afgesproken om niet elk museum te gaan bezoeken en zo onze museums uitgekozen misschien achteraf jammer dat dit museum er niet bij zat.    

  Musée du Débarquement         

  Cinema Arromanches 360

Na een leuke rit door het landschap van Normandie met mooie gebouwen en een paar chateau`s kwamen we aan in Benouville. Met een zweefvliegtuig en een buik landing kwamen hier de Britse soldaten als eerste op normandiese bodem aan om de 2 bruggen in te nemen en veilig te stellen. Het museum laat de strijd zien in dit gebied en in de tuin staat de authentieke pegasus brug, een nabootsing op ware grote van een horsa zweefvliegtuig en netjes opgeknapte oorlogs materiaal. Na een mooie terug reis konden we aan het eind van de middag nog lekker van het mooie weer genieten.                         Voor meer informatie over de pegasus brug Klik hier

Vervolg Normandie 2014